قدرت رسانه

چه هیاهوی پوشالی و عجیبی دارند این رسانه های قرن جدید.الحق که باید این دوران را دوران رسانه نامید .امروز مدیر شرکتم (با وجود پی گیری اخبار ایران )و دیدن آلبوم پروژه هایی من در ایران از من پرسید :"آیا سطح زندگی اجتماعی/حرفه ایی/اقتصادی/صنعتی )ایران همانند عراق است؟؟
و هنوز بسیاری از ایرانیان در شرایط روستایی و یا شهری (مدل بچه های آسمان /مجید مجیدی)زندگی می کنند؟؟
این قدرت رسانه چه ها که نمی کند ،با تمدنی پر از هنر و فرهنگ.تمدنی که خاموشش می خواهند.جاهلان درون و آگاهان دشمنان برونی اش.چه بر ما می گذرد که درد مان نمی آید؟؟؟

سبز باشی ای درخت

هزاران تبر بی چشم بر این درخت کهن می تازند و هزاران موریانه کور از درون ذره ذره می کنند از جان این پیر سرو؛ و ما خاموشانی که فریاد در دل داریم تنها نظاره گر این تاختن برونی و درونی هستیم.و دست بر چشم می نهیم تا بیش ازاین نبیند چشمانمان زخم این پیر درخت را

دیری است که جهل و غرور از درون و طمع و آز از برون بر آن می تازند از خوش غیرتی ریشهاست که تا کنون نخشکیده این قامت تنومند.ورنه طاقت فکن است آنچه که بر آن می رود .شرم باد بر آنان که جاهلانه می فریبند ساکنان این کهن سرزمین را و آنان که رستن شاخه های تازه زا بر نمی تابند.در این روزهای نخستین بهار از آن خالق بلند؛ کوتهی دست تبر زنان و شکستن دندان موران را می طلبم. و سبزی شاخهایی نو که نشان از حیات ریشهاست

بی انتها

در این بی انتها ما کجا ایستاده ایم؟

انسان زاده شدن

انسان زاده شدن تجسد وظیفه بود
توان دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان شنفتن توان دیدن و گفتن
توان اندهگین و شادمان شدن
توان خندیدن به وسعت دل
، توان گریستن از سویدای جان
توان گردن به غرور برافراشتن
در ارتفاع شکوه ناک فروتنی
توان جلیل به دوش بردن وتوان غمناک تحمل تنهائی
تنهائی