ما به بد زندگی کردن عادت کرده ایم
راه حلهای زیادی برای بهتر زندگی کردن هست،بعضی از آنها آنقدر ساده و در دسترسند که از ذهن پیچیده طلب ما دور می مانند "حذف حضور فیزیکی"یکی از مهمترین نیازهای زندگی مدرن است،زندگی در تهران دچار یک پارادوکس بزرگ است ؛ قواعد زندگی و خواسته ما جمعیت مان ،وسعت شهر ،تعداد اتومبیل ،میزان گردش مالی - تجاری و اداری شهر همه به لحاظ کمی در سطح یک متروپلیس جهان اولی است ؛اما هنوز روابط اداری ،تجاری و بانکی مان در سطح یک شهرستان یک کشور (در حال توسعه(همان جهان سوم خودمان است.
هنوز برای یک کار ساده بانکی با حضور فیزیکی قابل حل است.نتیجه این معادله از قبل مشخص است بالا بودن حجم سفرهای درون شهری و حتی برون شهری ،ترافیک سنگین ؛پایین بودن میزان بهره وری و ساعات مفید کاری ،آلودگی هوا و هزار درد بی درمان که پشت سر هم ردیفند .مشکلاتی که آنقدر حضورشان تکراری است که برایمان عادی تر از زندگی شده اند .
ما به بد زندگی کردن عادت کرده ایم