مهاجرت

در روزهای نه چندان دور من نیز به خیل مهاجرینی خواهم پیوست که این سرزمین را با همه دوست داشتنی ها و نداشتنی هایش ترک می گویند
در این روزهای نه چندان آرام نه چندان شلوغ احساس کسی رو دارم که بالای یک صخره بلند ایستاده و قصد پریدن سراسر وجودش رو پر کرده
احساس پر تلاطمی از ترس و امید ، شوق و هیجان ؛ کنجکاوی کودک وار پر سوالی درونم رو فرا گرفته این صفحات را می نگارم تا شاید درروزهای خیلی دور خیلی نزدیک نقش بند حافظه فرارم باشند