افق طراحی صنتعتی کدام سوست؟

نوشتن راجع به طراحی صنعتی از آن دست وسوسه های قدیمی که همیشه همراهم بوده که بنویسم شاید این فضا فرصت خوب برای نوشتن و خوندن باشه

طراحی صنعتی در قرن بیست و یکم در پی دوران مینیمالیسم آخرین دهه های قرن پیش رنگ یافته است دوران فرمهایی ناب و خالص که محصول تلاش خلاقانه طراحان بود
شاید عصر حاضر بازگشتی است به پایه های همیشگی و تاریخ سازطراحی.وسوسه استفاده از مواد جدید و تکنولوژی های نوین به طور تاریخی برذهن ماطراحان سایه های هیجان انگیز قابل رویتی داشته است اما خلق محصولات جدید همواره به طور صریحی درمیدان تکنولوژی و روشهای ساخت تاخت خورده است
امروزه؛ صنعت با سرعت نور در حال حرکت است و به ما اجازه می دهد تا با فایبر گلاسهای سه بعدی ، ژلهاشکل پذیر؛فومهای الومینیومی، پیچیده ترین بافتهای سه بعدی را در محصولاتمان بوجود آوریم .از سوی دیگر زیبایی شناسی محصولات به سمت یکپارچگی ،ارگانیک کردن ،نرم کردن سطوح و زوایا ،قابلیت تغیر فرم ،خلوص ،مدولاریته پیش می رود.محصولات آینده امکانات را در درون خود حل خواهند کرد و عملکردهای متنوع و متناقضی !را به شکل هوشمندانه ای در درون محصولات مستحیل خواهند کرد.اماآنچه مسلم است مهمتر از تکنولوژی و عملکرد محصولات رسیدن به بیان احساس انسانی و ساختن پلی است بین احساس و تکنولوژی.در سناریو پیش رویمان مهمترین شاخصه تصمیم گیری برای مشتریانی که در دوران خریدهای الکترونیکی خریدار محصولاتمان هستند محصولاتی با بیان انسانی رساتر هستند. برنده رقابت کسی است که با طراحی ناب و صراحت بیان در فرم و شکل به توانایی بیان احساس انسانی دست یابد .عصر آینده صحنه مبارزه خواسته های کهن انسانی و غولهای هوشمند ماشینی است.برنده این میدان سیمای آینده زندگی ما را خواهد ساخت